چرا به امام حسین، ابا عبدالله می گویند؟

🔸در تعریف کنیه آمده است:
الکنیة: وهي ما صدر ب”أب أو أم وقيل: أو إبن او بنت” و العرب يقصد بها التعظيم.
(النهجة المرضية، ج١، ص٨٠یا۴۰).

🔸در زبان عرب معمولا جهت احترام و تعطیم، اشخاص را (اعم از مردان وزنان) به کنیه می خوانند.

🔸ملاک نامگذاری کنیه، نام پدر یا فرزند شخص می باشد، مثلا به شخصی که نام پدرش علی بود؛ ابن علی، و به کسی که نام فرزندش عبد الله بود ،ابو عبد الله میگفتند.

🔹حال سوال این است:

🔸در ميان فرزندان امام حسين علیه السلام فرزندي به نام عبد الله به چشم نمی خورد، پس چرا کنیه حضرت، “اباعبدالله” است؟

🔹پاسخ:

درباره كنيه «اباعبدالله» براي امام حسين (ع)، سه نكته قابل ذكر است:

🔸۱٫ عرب در بدو تولد براي نوزدان خود علاوه بر اسم ، كنيه اي نيز تعيين مي كردند ، كنيه حسين بن علي از خردسالي «ابوعبدالله» معين شد.
(بحارالانوار، ج۴۴، ص ۲۵۱).

کما اینکه امام رضا به فرزند خویش امام جواد، کنیه “ابا جعفر” را اعطاء کردند.

🔸۲٫ امام حسين (ع) فرزندي به نام عبدالله داشت كه در كربلا به شهادت رسيد. گويا عبدالله در كربلا به دنيا آمد و مادرش رباب بود. احتمالا او غير از علي اصغر است.
(تاريخ يعقوبي، ج ۲، ص ۱۸۱؛ الفصول المهمه، ج ۲، ص ۸۵۱).

همچنین در کتاب شریف إقبال الأعمال (ج۲، ص۵۷۴) زیارتی آمده است که ابتدا آن چنین است؛
“السلام علی عبدالله بن الحسین الطفل الرضیع المرمی الصریع…”

🔸۳٫ در وجه کنیه حضرت امام حسین فرموده اند که بقای دین و عبادت هر عبدی مرهون قیام و شهادت ایشان است، لذا ایشان را پدر عباد الله (ابا عبدالله) می خوانند.

تهیه و تنظیم: علیرضا شهبازی